یک دیدگاه
آغاز “بهار عرب” که سناریویی بود با مژده کاذب دموکراسی و روشنفکری سیاسی برای جهان عرب درطی چهار سال توانست خاورمیانه نا آرام را مبدل به میدان جنگ های نامنظم و نامشخص کند و در مدت کوتاهی حکومت های منطقه را ساقط کرد و هرج ومرج و دولت های بی اعتبار و غیر مردمی را ارمغان خاورمیانه عربی کرد، در شرایط عادی خاورمیانه عربی با تمام مشکلاتی که داشت با حرکت ذره ای به پیش می رفت و این امکان را بوجود آورده بود که از برکت منابع نفت خود تا پنجاه سال آینده به مرحله ای از کاروان رشد سیاسی برسد که اگر نفت منطقه هم تمام شود در برابر رشد اجتماعی و پیشرفت صنعتی تا حدودی کشورهای عرب را نسبتاً بی نیاز کند که دستبوس شرق و غرب نباشند، منتها از برکت “دموکراسی” وارداتی میبینیم نه تنها دولت های عرب سقوط کردند بلکه چندین کشور منطقه ارتش های خود را بکلی از دست دادند. ارتش قدرتمند عراق ضربه اول را در جنگ هشت ساله با ایران تجربه کرد و سپس ضربه سهمگین نهایی را با فروپاشی حکومت صدام تجربه کرد، و امروز ارتش سوریه سایه ای از گذشته می باشد و تنها قادر است با جدایی طلبان به جنگ بپردازد، لیبی نیز با آنکه ارتشی منظم نداشت اما پول کلان نفت خود را در اختیار ارتش های عرب قرار می داد که امروز باید گفت عملاً حکومتی بنام دولت لیبی اساساً وجود ندارد، مصرهم عملاً به یک پایگاه نظامی تبدیل شده که تمام وقت با بحران داخلی روبرو می باشد و حرفی زیاد برای گفتن در منطقه را ندارد، در چنین شرایطی بود که رسوبات القاعده با ادغام نیروهای افراطی وهابی و حمایت برخی از شیوخ وهابی پدیده خلیفه گری اسلامی را بوجود آوردند و با ظرافت توانستند این پدیده مخرب را به نزدیکی مرزها ایران برسانند، هم زمان شرق و غرب با دادن برخی امتیازات در گفتگوها که عملاً جام شوکران شیرین تر از این امتیازات است ایران اسلامی را قانع کردند که سازه اش در منظقه حائز اهمیت خاصی است و باید نقش خود را در این معادله چند مجهولی ایفا کند، درگیری در عراق، سوریه، یمن ولبنان و اجازه رسیدن به نزدیکی جولان در برگهای سناریو خاورمیانه مشخصاً به چشم می خورد، و حالا که جهان اعراب سنی ارتش های خود را کم و بیش از دست داده اند شاهد دورانی هستیم که عملاً ایران در برابر عربستان قرار گرفته و بسیاری را باور بر آن است که در سالهای آینده این تنش به اوج خود خواهد رسید. بهار طولانی عرب هنوز به روزها یپایانی خود نرسیده است.
***
*در یکی از مطبوعات فارسی زبان مقاله ای بدون امضاء به چاپ رسیده بود که نویسنده ای نا مشخص آن سعی کرده وجود “مسیح” را انکار کند، بهانه او مشخص نبودن روز دقیق تولد “مسیح” بوده است، من با نویسنده مقاله کاری ندارم چون کسی که نوشته خود را بی امضاء به چاپ برساندمقاله اش هم ارزش خواندن ندارد، اما اصولاً پس از تجربه سالها غربت نشینی و آوارگی این کمترین را باید آموخت که توهین به باورهای دیگران ارجی برای نویسنده نمی اورد، حالا تیر اهانت به سوی هر باوری که می خواهد رها شده باشد، حتی به ناباوران.
*موگابه
، رییس جمهور و “مالک” کشور زیمبابوه، رودزیای سابق بزودی نود ساله می شود و طرفداران این دیکتاتور برای جشن نود سالگی او چند فیل را برای کباب کردن آماده کرده اند، پیش از انکه موگابه بر سر کار اید رودزیا پولدارترین کشور افریقا بود، از برکت سر موگابه امرور زیمبابوه فقیرترین کشور جهان است.
*یک
“ماکت” ناو هواپیمابر که شکل ظاهری آن به مانند ناو نیمیتز امریکا بود در مانور دریایی خلیج فارس مورد حمله موشکی قایق های تند رو نیروی دریایی و سپاه قرار گرفت و منهدم گردید، منتها تفاوت این ماکت کشتی با اصل آن داستان مجزایی است، در دوران ناصرالدین شاه مشکلات مرزی بین ایران و روسیه پیش امده بود، ناصرالدین شاه از رییس ستاد ارتش سوال کرد در جنگ احتمالی با روسها وضع ارتش ما چگونه است، پاسخ داده شد “اقدس همایون امجد معظم قوی شوکت شاهنشاه دین پناه خسرو گردون القدر وسیع الصدر” ما تفنگ سه تیر روسی داریم دمار از روزگار ارتش روس در خواهیم اورد، ناصرالدین شاه گفت پس بروید قرارداد تسلیم شدن ارتش مان را از همین حالا آماده کنید.
*یکی از آدمکشان داعش که چندی پیش گردن گروگانی را گوش تا گوش برید از انگلستان به این گروه تروریستی پیوسته است، نام او محمد اموازی و از شهر لندن می باشد، تعدادی از نوجوانان دختر نیز از اروپا و دو نفری هم از استرالیا به سوریه رفته اند تا خودشان را در اختیار تروریستهای داعش قرار دهند، بخشی از دلیل گرایش مسلمانان اروپا به این گروه تروریستی رسانه های اروپایی هستند که پیامهای سیاسی این گروه را بصورت گسترده انعکاس می دهند و هر چقدر وحشیگری و ددمنشی آنها بیشتر باشد خبر انعکاس آن هم بیشتر می باشد.
*در دوران جنگ دوم جهانی صنایع نظامی آمریکا بیش از سیصد و سه هزار هواپیمای بمب افکن و شکاری و شش هزار و هشتصد کشتی نظامی ساختند، و توان نیروی دریایی امریکا هفتاد درصد کل نیروی دریایی جهان بود، لذا در پاسخ به نظریه برخی از تحلیلگران که آمریکا نمی تواند و یا کمبود تسلیحات اجازه نمی دهد که در خاورمیانه علیه افراطیون عملیات گسترده داشته باشد، منابع صنایع نظامی آمریکا باره گفته اند که این توانایی را دارند که از نظر نظامی در چندین جنگ و در چندین جبهه در یک زمان تمام تدارکات و نیازهای ارتش را در همه زمینه ها تهیه کنند، آنچه که به سیاست و طرح های سیاسی می باشد داستانی کاملاً جداست.
*نتانیاهو باور دارد که غرب زیاد تمایل واقعی برای غیر اتمی بودن ایران ندارد و بیشتر گفتگوها در این سالها برای همراه کردن ایران با سیاست غرب در منطقه بوده است، در اینده نزدیک نتانیاهو در کنگره آمریکا نظریه خود و دولت اسرائیل را در باره ایران اتمی خواهد گفت، دولت آمریکا و رییس جمهور آِمریکا در این سفر با نتانیاهو دیداری نخواهد داشت و آنچه که مسلم است امریکا و اسرائیل دو سیاست کاملاً متفاوت در باره ایران دارند و عملاً اسرائیل دیگر امیدی به در یک جبهه بودن با امریکا را ندارد، لذا برخی از تحلیل گران سخنان نتانیاهو را آخرین هشدار به ایران می دانند که از یک بلند گوی جهانی پخش می شود.
*یک روحانی وهابی در تلویزیون دولتی عربستان سعودی در مورد زنانی که در غرب رانندگی می کنند گفت، چون زنان در کشورهای غربی بدون حجاب رانندگی می کنند این بدان معنی است که برایشان مهم نمی باشد که به آنها تجاوز شود! سخنان این روحانی ناآگاه نشان از بی خبری و عمق کلان خرافات بین برخی از مقامات رسمی وهابیت می باشد.
*یک کشتی نفت کش کردستان عراق یک میلیون بشکه نفت به بندر اسراییلی اشکلون حمل کرد، دولت عراق ادعا می کند که این نفت تعلق به عراق دارد و نه به حکومت محلی کردستان، کردها نیز می گویند که چاه نفت در سرزمین خودمختار کردستان می باشد لذا نفت آن تعلق به کردها دارد.
*روزنامه دیلی تلگراف لندن که اصولاً دیدگاه موافق دولت انگلستان را بیان می دارد در شماره روز بیست و ششم فوریه خود نوشت، توافق با ایران نباید به هر “قیمتی” باشد و تنها به دلیل نیاز به رسیدن توافق الزاماً ایجاب نمی کند که بسیاری از نکات کور و تاریک قرارداد مطرح نشود و یا فراموش شود.
*جمس کلاپر مدیر اداره اطلاعات و امنیت ملی امریکا که شانزده نهاد اطلاعاتی در امریکا را هماهنگ می کند، در گفتگویی اعلام داشت که کشورهای بیگانه و خرابکاران حملات سایبری علیه تشکیلات و نهادهای مختلف امریکا مخصوصاً در زمینه های بازرگانی انجام می دهند، کلاپر از سه کشور چین، کره شمالی و جمهوری اسلامی که بیش از دیگران حملات سایبری انجام می دهند نام برد.