1322-46

 

1477-52

1477-53

درباره حادثه مرگبار سال 1996 اورست، تا امروز بیش از 10 کتاب نوشته شده و هرکدام دیدگاه های خاص داشته اند، ولی تیم نویسندگان فیلم ویلیام نیکلاس و سایمون بوفوی، با آمیختن دیدگاه های خود با کارگردان فیلم بالتازار کورماکور، کوشیده اند فیلمی بسازند که در آن جبهه و جهتی نداشته باشد.
فیلم بر حادثه کوهنوردی سال 1996 اورست می گذرد. حادثه ای که در تاریخ کوهنوردی ثبت شده و بجرأت از غم انگیزترین آنها بود. ماجرای سفر با تصمیم 8 کوهنورد در فتح قله اورست آغاز شد، آنها با پرداخت 65 هزار دلار یک راهنمای محلی فولتایم این سفر را رقم زدند. اناتولی توبریف راهنمای گروه بدلیل تلاش های فداکارانه اش برای نجات این گروه، از سویی مورد تقدیر قرار گرفت و از سویی نیز او را متهم به قصور و کوتاهی در تهیه امکانات لازم کردند. توریف در سال 1997 دوباره با گروهی اقدام به فتح قله 8078 متری اناپورنا نمود که بدلیل بهمن بیسابقه و هولناک، در میان برف ها مدفون شد.
بعدا بروی سنگ مزارش در همان منطقه از زبان خودش نوشتند: «کوه ها جای مهار بلندپروازی های من نیست، کوه ها جایگاه عبادت من و دعاهای همیشگی ام به سوی خداوند است من همیشه به کوه ها بصورت یک عبادتگاه اندیشیده ام»
قصه فیلم بر 2 گروه کوهنورد تکیه دارد، گروهی به رهبری راب هال (جیسون کلارک) و دومین گروه با هدایت اسکات فیشر (جیک جیلن هال) که ابتدا سفر به خوبی و بدون دردسر پیش می رود، صحنه های زیبای کوهستان از دریچه هنرمندانه فیلمبردار فیلم سالواتوره ساتینو، با رنگ های قشنگ، به تماشاگر نفس تازه ای می بخشد ولی خیلی زود دردسرها آغاز میشود.

1477-54

بالتازار، کارگردان فیلم، از قهرمان سازی پرهیز می کند، ولی شخصیت پردازی ها حساب شده است. همه شخصیت های فیلم در قالب خود جا می افتند، رویدادها بسیار طبیعی و اثرگذار است، بهمین جهت وقتی صحنه مکالمه جن (کایرا نایتلی) حامله با همسرش راب هال پیش می آید، کمکی به دیدگاه عاطفی و احساسی فیلم نمی کند، چون اصلا نیازی به آن صحنه نیست، فیلم بدلیل بلندپروازی ها، شجاعت و از جهتی ایمان و حس فداکاری گروه، به اندازه کافی با خود بار عاطفی دارد.
بالتازار، کارگردان فیلم قبلا توانایی خود را در ساخت فیلم های اکشن، ولی توام با پیام و مفهوم خاص و دور از قهرمان سازی های معمولی در فیلم هایی چون 2Guns نشان داده و همین سببب شده فیلم اورست گاه حالت یک اثر مستند و واقعی را پیدا کند، تماشاگر خود را در آن سهیم ببیند.
فیلم لحظات هولناک و مرگ آور، صحنه های امید و روشنایی، صحنه های از خود گذشتن و جان در کف نهادن را بخوبی القا می کند.

1477-55

1477-56

1477-57

1477-58

1477-59

1477-60