اگر بدنبال دیدن یک فیلم اکشن پر از کشت و کشتار و خونین هستید، فیلم John Wick فیلم دلخواه شماست! البته جدا از این رویدادهای خونین، فیلم از سبک و شیوه ای تازه برخوردار است چون عوامل سازنده فیلم، از سالهای دور با هم همکاریها و رفاقت هایی داشته اند.
چاد استاهلسکی کارگردان فیلم را شاید خیلی ها به خاطر دارند، او در سال 1994، بعنوان جانشین و بدل براندون لی پسر بروس لی که بطور اتفاقی در جریان فیلم Crow کشته شد، ایفای نقش نمود چون با براندون دوستی دیرینه داشت و صحنه های اکشن و حادثه ای را بجای او بازی می کرد. همین فیلم سبب شد تا «چاد» در سینما بعنوان یک بدلکار، جای رفیعی پیدا کنند چون بسیار جسور و چابک و در ضمن هنرمند بود و بعدها بعنوان کارگردان اینگونه صحنه ها و فیلم ها شناخته شد ودر دو فیلم Matrix بعنوان بدل کینوریوز ظاهر شد و همین دوستی ایندو را بدنبال آورد و نتیجه اش فیلم John Wick شد، که چاد آنرا با شرکت کینو کارگردانی کرد و از حق نگذریم از عهده اش نیز برآمد و یکبار دیگر کینو را به صحنه فیلم های اکشن کشاند.
کینوریوز در فیلم نقش «جان ویک» یک قاتل حرفه ای «هیت من» بازنشسته را بازی میکند، که در اولین صحنه ها در تشییع جنازه همسرش شرکت کرده، بعد ناگهان مافیای روسی اتومبیل او را می دزدند و سگ کوچولوی بازمانده از همسرش را می کشند و خودبخود جان را به صحنه آدم کشی هایش باز می گردانند و تماشاگر عاشق سگ را هم خوشحال می کنند.
جان ویک با خشم و نیروی انتقام دست به عملیات خونینی می زند، تا آنجا که سر راهش پر از جسدهای خونین مافیای روسی است بطوری که حتی سرکرده مافیا با التماس از جان می خواهد دیگر بس کند، نه بیشتر از این گلوله و نه تفنگ و نه خون!
عقیده بر این است که فیلمسازان در طی سالهای اخیر با فیلم های اکشن، مرتب توقع تماشاگر را برای دیدن خشونت بیش از حد و کشتار بدون کنترل، بالا برده اند، تماشاگر امروز سینما، با دیدن یکی دو صحنه خونین و انتقام سریع و بدون شکنجه خشنود نمیشود، آنها انتظار دارند قهرمان فیلم انتقام خود را درحد کمال بگیرد، این انتقام با شکنجه و حتی تکه تکه کردن همراه باشد.
دو کارشناس روانی و اجتماعی اخیرا در دو شبکه بزرگ سی ان ان و بی بی سی، به این مسئله اشاره داشتند که ادامه این وضع، مسلما کشتارهای جمعی در مدارس را تشدید می کند، شاید مردم امریکا به این نکته هنوز توجه ندارند که ثمره همین فیلم ها، نوجوانان مسلسل بدست در مدارس و قتل عام نوجوانان بیگناه است. شب افتتاحیه فیلم بتمن را بیاد دارید که در سینمای نمایش دهنده، چه فاجعه ای پیش آمد؟ بهمین سبب است که فیلم های چون جان ویک، جدا از صحنه های اکشن و خونریزی های بی امان هیچ محتوایی ندارند، نه تنها تفکر تماشاگر را در جهت تعالی فکری بر نمی انگیزند بلکه گروهی نوجوان را روانه خانه هایشان می کنند با این اندیشه که چگونه اسلحه ای بدست آورند و چنین صحنه هایی بیافرینند. این فیلم ها کلاس تازه ای برای رواج خشونت است و مسلما وقتی با فروش بالائی هم روبرو می شوند، فیلمسازان را با چند پیشنهاد تازه به سوی بازیگر و کارگردان آن ها روانه می کند.
