ماجراهای خونین و پر رازو رمز «هیت من» ها و یا بقولی قاتلین اجاره ای، در سینما سابقه طولانی دارد، در هر کشوری نوع هیت من ها و کاربرد آنها تفاوت دارد، ولی به جرات سینمای هالیوود همیشه بالاترین بهره تجاری را از اینگونه سوژه ها برده است چون هر بار شیوه بکارگیری آنها را تغییر میدهد، به هر کدام چاشنی تازه ای می افزاید، تا از آن حالت تکراری بیرون بیاید.
تازه ترین فیلم با چنین مایه ای فیلم The Accountant با حضور بن افلک است. ماجرای زندگی کریس ولف یک نابغه ریاضیات، که دارای دو چهره متفاوت است. کریس ظاهرا یک حسابدار ساده در یک شهر کوچک است، که در کار خود بسیار متخصص و با تجربه است و این چهره او را با توجه به معصومیت هایی که در پس صورت بن افلک وجود دارد موجه نشان می دهد. ولی تماشاگر خیلی زود باورش از این حسابدار ساده می شکند، چون او را بعنوان حسابدار سازمان های مافیایی می بیند، که در جامعه شاید به چشم نیایند، ولی پشت درهای بسته شان، جنایات خونینی جریان دارد.
کریس که روزها یک حسابدار جدی و پرکار و مسئول است، ناگهان مبدل به یک هیت من خشن میشود و درون سازمان های مافیایی فرو میرود و انگار چهره دوم او بیشتر برای تماشگر پرهیجان و دیدنی است.
کریس یک نابغه مادرزادی است، در یک ایالت دور(مین) در خانواده ای به دنیا می آید، که پدرش نظامی سختگیر و وسواسی است و معتقد است پسرش باید تحت دیسیپلین بزرگ شود و شاید هم که کریس از همان کودکی و نوجوانی با وسواس خاص، با نظم و ترتیب ویژه بزرگ میشود و لحظات کودکانه اش چهره امروز او را منطقی می کند.
چهره خونسرد کریس (بن افلک) در زوایای فیلم، به هیجان صحنه ها کمک می کند و در کنار او یک گروه بازیگر توانا چون جی کی سیمونز برنده جوایز بزرگ سینمایی و تلویزیونی، جان لیتو بازیگر کارکشته، آنا کندریک ستاره هنرمند رو به رشد و تعالی و جفری تامبر برنده جوایز تلویزیونی، همه و همه دارای شخصیت های پیچیده ای هستند. قصه فیلم در اصل با این کرکتورهای مجزا و پیچیده شکل می گیرد و گوین اوکانر، بهترین بازی ها را از همه بازیگران گرفته است. و فیلم پشت پرده فساد مالی و باج خواهی ها و حق السکوت ها و ویران شدن زندگی ها در مسیر درگیری های مادی، چهره زشت بسیاری از کمپانی های مافیایی را در امریکا رخ می کند.
