ماجرای فیلم به سالهای 1970 بر می گردد و به سالیانی که کارآگاهان پلیس، بعد از یک دوره تاریک و پراز فساد میان خودشان، می کوشند تا حد ممکن موجودیت پلیس وظیفه شناس را متجلی کنند.
کارآگاه جکسون هیل (راسل کرو) و کارآگاه خصوصی هالند مارچ (رایان گازلین) در پی کشف گم شدن مرموز یک ستاره پورنو در لس آنجلس هستند، مارگریت کوالی ستاره معروف و زیبایی که ناگهان غیبش زده و رد پایی هم برجای نگذاشته درحالیکه در گوشه و کنار به مرور نشانه هایی از او پیدا میشود و بعد هم خیلی سریع گم میشود.
شین بلک فیلمنامه را به اتفاق آنتونی باگاروزی برمبنای یک پرونده پلیس لس آنجلس و با تکیه به آن دوره که به قول خیلی ها پلیس و دست اندرکاران دولتی و بسیاری از مردم زندگی بی بند و بار و انباشته از مواد مخدر و الکل و سکس داشتند. فیلم از آغاز چفت و بست محکمی ندارد، خیلی کند و بی هدف پیش میرود، چون تم کمدی دارد، تا حدی با حوادث خنده داری نیز همراه است و شخصیت هالند (گازلین) یک الکلی و بی بند وبار و بی مسئولیت است که گاه خود نمی فهمد در اطرافش چه می گذرد، جکسون هم در بعضی موارد دست کمی از او ندارد، ولی در نهایت هدف خود را دنبال می کند.
ایندو در مسیر خود با جنایتکاران گوناگون روبرو میشوند، که برخی می خواهند این دو مانع را از سر راه خود دور کنند. درگیری های خونین پیش می آید، سرهای بریده جلوی چشم ها رخ می کند، ولی چون فیلم تم کمدی دارد و قهرمانان فیلم خونسرد وبی تفاوت پیش میروند، هراسی به دل تماشاگر نمی آید. تماشاگر فیلم گاه سرگردان میشود، که این دختر زیبا و همیشه فراری همان ستاره پورنوست؟ یا یک موجود گمشده دیگری است که از دست جنایتکاران می گریزد.
در آغاز همین تماشاگر از خود می پرسد چرا راسل کرو و رایان گازلین تن به چنین نقشی داده اند، ولی بمرور که جنس کمدی فیلم خود را نشان میدهد، می فهمند که آنها بهترین انتخاب هستند خصوصا که شین بلک در ساختن چنین آثاری تجربه و تخصص دارد.
فیلم پر از حوادث است، ولی هدفمند نیست، بسیاری از رویدادها و هدف فیلم نیمه کاره رها میشود، برخی از شخصیت ها عموما شناسایی نمی شوند، خیلی سطحی می آیند و سطحی می روند. در بعضی صحنه ها خنده سالن را پر می کند، ولی اصولا فیلمی نیست که براستی خنده دار باشد. گرچه بازی راسل کرو و گازلین یکدست است و بازی کارسون میر یک نوستاره نیز چشمگیر است، در عین حال کیم بسینگر بی خاصیت با چهره ای که با جراحی های اخیر، کمتر قابل شناسایی است و نقشی حاشیه ای دارد و ابدا در قالب یک زن پر قدرت قانون نمی گنجد و ساختگی جلوه می کند.
