سوم مشترک برای تیم ملی کبدی زنان ایران در قهرمانی آسیا
تیم ملی کبدی ایران در پایان مسابقات قهرمانی زنان آسیا به عنوان سومی مشترک دست یافت.
به گزارش ایسنا، در مرحله نیمه نهایی مسابقات قهرمانی کبدی زنان آسیا، تیم ملی ایران به مصاف کره جنوبی رفت و این بازی را با نتیجه ۱۴ بر ۱۷ به کره جنوبی واگذار کرد و به عنوان سومی مشترک دست یافت. در دیگر دیدارهای این مرحله هندوستان به مصاف سریلانکا رفت و توانست بازی را با نتیجه ۴۷ بر ۲۷ به سود خود به پایان برساند. در نتیجه دو تیم هندوستان و کره جنوبی به فینال کبدی قهرمانی زنان آسیا راه یافتند. دو تیم ایران و سریلانکا نیز به عنوان سومی مشترک رسیدند.
پنجمین دوره رقابت‌های قهرمانی زنان آسیا با حضور یازده تیم و در دو گروه از سوم آذر ماه آغاز شد. همچنین، برای اولین بار یک گزارشگر زن با حضور در محل مسابقات آسیایی کبدی (زو) به طور زنده و کامل این مسابقات را گزارش کرد. به گزارش تابناک، صداوسیمای گلستان برای گزارش زنده مسابقات ورزشی که مربوط به بانوان بود، به مدت ۱۰ ساعت از گزارشگر خانم استفاده کرد. مائده علاقمند، گزارشگر اعزامی رادیو ورزش است که شش رقابت کبدی را به طور زنده گزارش کرد. پیش از این رادیو در قالب گزارش‌های کوتاه، از بانوان گزارشگر برای برخی مسابقات استفاده کرده بود اما برای نخستین بار است که در یک مسابقه به طور کامل و زنده از گزارشگر خانم استفاده شد.
اعتراض مجدد ترامپ به مسئولان لیگ NFL
دونالد ترامپ رییس جمهور آمریکا از مسوولانNFL درخواست کرد که اقدامات هوشمندانه و سخت‌گیرانه‌ای را در مورد زانوزدن ورزشکاران به هنگام پخش سرود ملی آمریکا بیاندیشند، زیرا این مساله لیگ را به نابودی می‌کشد.
به گزارش BBC، ترامپ پیش از این به زانوزدن ورزشکاران NFL (فوتبال آمریکایی) در زمان پخش سرود ملی آمریکا اعتراض کرده بود. ورزشکاران NFL برای مبارزه با نژاد پرستی این حرکت را انجام می‌دهند.
ترامپ در توییتر خود اعلام کرد: مقامات عالی‌رتبه NFL چه زمانی می‌خواهند اقدامی هوشمندانه انجام دهند. این مشکل لیگ را از بین می‌برد. دونالد ترامپ در ماه‌های اخیر درگیری‌های لفظی زیادی با ورزشکاران آمریکایی داشته است. بسیاری او را به نژادپرستی محکوم کردند.
چندی پیش نیز لاوار بال، پدر دانشجوی بسکتبالیست، حاضر به تشکر از ترامپ برای پا در میانی وی در آزاد شدن پسرش از چین نکرد. ترامپ بعدازاین اتفاق بال را “احمق ناسپاس” خواند!
طعنه علی کریمی به صدا و سیما: حرفهایم را در
شبکه‌هاى اجتماعى می‌زنم که ببیننده میلیونى دارد!
علی کریمی به صحبت های مدیر شبکه سه مبنی بر اینکه “برنامه ای به علی کریمی برای مناظره نمی‌دهیم” واکنش نشان داد.
به گزارش خبرآنلاین؛ علی کریمی درباره فساد در فوتبال گفته بود حاضر است با اعضای فدراسیون فوتبال مناظره کند اما مدیر شبکه سه در مصاحبه با روزنامه گل مدعی شد برنامه ای را برای علی کریمی در نظر نخواهند گرفت. شماره 8 اسبق بایرن مونیخ در کانال تلگرامی خود در این مورد نوشت: «اولاً سالهاس مجرى هاتون التماس حضور در برنامه هاتون رو ميكنن، كه از جواب من معلومه كه اشتياقى براى اينكار ندارم ، بر عكس شما كه علاقه مندى با استفاده از اسم ديگران ، تيتر اول بشين. دوماً اگه صحبت از مناظره كردم، با علم بر اين بود كه ، ميدانستم اين درخواست از طرف تاج و دوستان موردقبول قرار نميگيرد. سوماً پاسخ مجرى برنامه وزينتون هم دارم كه در رابطه به مناظره با فساد برايم فرستاده، چهارماً ترجيح ميدم كه حرفامو در شبكه هاى اجتماعى بيان كنم كه ببيننده ميليونى و جهانى دارد. ومن الله توفيق.»
علیرضا کریمی: گفتند به ما چه با اسراییل کشتی نگرفتی!
وقتی شنیدم باید ببازم…
پیام پرمعنای کریمی با پخش ترانهٔ داریوش
ایسنا نوشت: نماینده وزن ۸۶ کیلوگرم ایران با اشاره به اینکه برای دومین مرتبه بدلیل کشتی نگرفتن با حریف اسراییلی از رسیدن به مدال طلای جهان بازمانده است، گفت: امیدوارم مسوولان این‌بار بر خلاف قبل به قولشان عمل کنند و پاداش من را بدهند.
علیرضا کریمی با وجود داشتن تنها ۲۳ سال سن افتخارات زیادی را برای کشتی ایران در رده‌های سنی مختلف به ارمغان آورده است. کریمی، یک مدال نقره و ۲ طلای آسیا در رده نوجوانان، طلای جهان و آسیا در رده جوانان و ۲ طلای آسیا و برنز با ارزش جهان در رده بزرگسالان را در کارنامه خود دارد. باید به ویترین افتخارات کریمی دو مدال طلای جهان نیز اضافه می‌شد اما همگروهی با نماینده اسراییل در رقابت‌های جهانی جوانان و این‌بار در رقابت‌های جهانی زیر ۲۳ سال باعث شد وی علی‌رغم شایستگی در رسیدن به ۲ مدال طلای جهان، مقابل رقبا به عمد شکست بخورد تا با نماینده اسراییل سرشاخ نشود. این اتفاق نه تنها باعث لطمه روحی شدید به این کشتی‌گیر و بر باد رفتن زحمات چندین ماهه او در تمرینات تیم ملی شد بلکه باعث شد تیم ایران که با مدال طلای کریمی می‌توانست بر سکوی سوم جهان بایستد در نهایت در جایگاه هشتمی جهان قرار گیرد تا از این بابت نیز کشتی ایران شدیدا متضرر شود و کشتی‌گیر گمنام اسراییلی ضمن گرفتن سکوی سومی از ایران، به مدال برنز جهان برسد.
کریمی در صفحه اینستاگرامش، ترانه‌ای از داریوش اقبالی را گذاشت و نوشت: «آخرین سنگر سکوته و حق ما هم هیچ وقت گرفتنی نیست.»
علیرضا کریمی آزادکار وزن ۸۶ کیلوگرم ایران درباره حذف ناباورانه از رقابت های کشتی آزاد زیر ۲۳ سال قهرمانی جهان و اینکه برای دومین مرتبه از رسیدن به مدال طلای جهان در عین شایستگی بازماند چنین گفت: روز وزن کشی من بعد از کشتی گیر اسراییل وزن کشی کردم. قرعه او ۲۳ شد و قرعه من ۲۲. ابتدا فکر کردم در همان دور اول به کشتی گیر اسراییلی خوردم اما بعد معلوم شد من دور اول به حریف روس خوردم و کشتی گیر اسراییلی به حریف آمریکایی خورد و برنده این ۲ مبارزه دور دوم باید به مصاف هم می رفتند. ما هم از این موضوع خوشحال شدیم چرا که تا حد زیادی اطمینان داشتیم کشتی گیر اسراییلی مقابل حریف آمریکایی شکست بخورد و به دور دوم نرسد اما اتفاقات رخ داده کاملا بر خلاف انتظارات و پیش بینی ما بود. کشتی من با حریف روس و مبارزه کشتی گیران آمریکا و اسراییل حدودا همزمان با هم شروع شد. من پرقدرت مبارزه را آغاز کردم و تا دقیقه ۵ مبارزه و یک دقیقه مانده به پایان ۳ بر ۲ از حریفم پیش بودم. تازه بدنم راه افتاده بود و حریف روس هم کاملا بریده بود. دنبال این بودم که امتیازات بیشتری هم از او بگیرم تا با اختلاف بالا او را شکست بدهم اما یک دقیقه مانده به پایان مبارزه به یکباره دیدم مربیانم چلنج را انداختند و اعتراض کردند. وقتی این صحنه را دیدم به آن ها گفتم من که جلو هستم و مشکلی نیست پس چرا چلنج کردید؟ که آن ها به من گفتند حریف اسراییلی موفق به شکست کشتی‌گیر آمریکایی شد و تو باید به حریفت ببازی تا دور بعد به اسراییل نخوری. وقتی این حرف را شنیدم دنیا روی سرم خراب شد. در یک آن تمام زحمات و سختی هایی که ماهها در تمرینات و دور از خانواده به امید کسب مدال طلای جهان متحمل شده بودم از جلوی چشمانم گذشت. شوکه شده بودم و انگار سطل آب یخ را روی سرم ریختند. دیگر قدرت ایستادن روی پاهایم را هم نداشتم. دیدم ده نفر همگی فریاد می زنند “باید ببازی باید ببازی”. به کشتی برگشتم کاملا وا دادم. حریف روس بلافاصله شروع کرد به حمله کردن من هم فقط ایستاده بودم. من را در خاک نشاند و به راحتی و بدون هیچ مقاومتی چند فتیله پیچ روی من اجرا کرد و در ده ثانیه کار را تمام کرد و کار من هم تمام شد. برای دومین مرتبه است که با قرعه اسراییل در مسابقات جهانی مواجه می شوم. یکبار نیز در مسابقات جهانی جوانان در سال ۲۰۱۳ به قرعه اسراییل خوردم و به حقم که مدال طلا بود نرسیدم. آن زمان قهرمان آسیا هم شده بودم و به من گفتند به اندازه پاداش قهرمان جهان که ۴۰ سکه بود به تو می دهیم اما وقتی پدرم پس از مسابقات جهانی ۱۳۹۲ با نامه فدراسیون کشتی به وزارت ورزش رفت و خواستار عمل مسوولان به قولشان شد به او گفته بودند، “به ما ربطی ندارد که پاداش کشتی نگرفتنش مقابل اسراییل را بدهیم. بروید از هر کس که گفته با اسراییل کشتی نگیرید پاداشتان را از او بگیرید”در نهایت هم به جای ۴۰ سکه فقط یک کارت هدیه یک میلیون تومانی دادند و تمام! امسال هم قرار بود به نفرات اول ۶۰ سکه پاداش بدهند اما باز هم به کشتی گیر اسراییل خوردم و به حقم نرسیدم و همه زحماتم بر باد رفت. براحتی قهرمان جهان می‌شدم اما این اتفاق مانع آن شد. من حریف روس را براحتی می بردم اما این اتفاق باعث شد او فینالیست شود. من دیگر فینالیست این وزن را که کشتی گیر قزاق بود را پیش از این ۴ مرتبه ده بر صفر شکست داده بودم. حتی تا ثانیه های پایانی فینال کشتی گیر روس شکست خورده بود اما در ثانیه های پایانی امتیاز گرفت و حریف قزاق را شکست داد و قهرمان شد.
کشتی گیران وضعیت مالی خوبی ندارند و تنها دلخوشی همه ما به کسب مدال جهانی و پس از خوشحال کردن مردم، گرفتن پاداش است. از مسوولان وزارت ورزش انتظار دارم آن ها نیز اینگونه مواقع به قول و تعهداتشان عمل کنند. اینکه می‌گویند روس را می‌بردی بعد با اسراییل کشتی نمی‌گرفتی حرف درستی نیست چون با اینکار کشتی گیر روس حذف می‌شد و روس ها بدلیل نفوذی که در اتحادیه جهانی دارند شدیدا معترض می‌شدند و آنوقت هم من و هم فدراسیون کشتی را محروم می کردند. این اتفاق نه تنها بر روحیه من بلکه بر کل تیم اثر منفی گذاشت و باعث شد بچه ها در روز نخست شوکه شوند و آن‌طور که باید کشتی نگیرند. وقتی من از تشک کشتی بیرون آمدم بقیه بچه ها هاج و واج من را نگاه می کردند و به هم ریخته بودند. اگر این اتفاق نمی افتاد و من به مدال طلایم می رسیدم آنوقت ایران به جای هشتمی در جهان بر سکوی سوم می ایستاد.
در همین رابطه، فرهاد عشوندی مینویسد: دردناک تر از این صحنه را به یاد ندارم در این سال‌هایی که روزنامه‌نگاری ورزشی می‌کنم. جوان زیر 20 سال ایرانی، پسری که باید قهرمانی جهان را جشن می گرفت، با استیصال در خیابان قدم می زند. افسرده و بی روحیه به این فکر می کند چه سرنوشتی برایش رقم خواهد خورد. علیرضا کریمی در شبی که باید طلا می گرفت، کشتی نگرفت و کشتی گیر اسرائیلی مدال برنز گرفت. تازه حالا علیرضا باید خوش شانس باشد که مدارک پزشکی آسیب دیدگی اش تائید شود و برایش محرومیتی مضاعف در نظر نگیرند.
سال هاست این پدیده مبارزه با ورزشکاران اسرائیلی برای ورزشمان مسئله شده است. از روزی که مرادعلی شیرانی به ورزشکارش گفت مبارزه کن و بردش را جشن گرفت در دهه 60 و همان موقع قربانی تصمیمش شد تا امروز، همچنان این معضل را داریم. هر بار هم سختگیری های تشکیلات جهانی ورزش برایمان بیشتر و بیشتر می شود. یک بار دست ورزشکارمان را شکستیم، باری دیگر پسری را با دوای اسهال راهی خانه کردیم. یک بار گفتیم بازی قبلش را ببازد و این اواخر دیگر می نشینیم برای المپیک طوری برنامه می ریزیم که در رشته هایی که آنها هستند اصلا ورزشکار نفرستیم. شاید این یکی اقلا بهتر باشد. بیایید سرنوشت بچه هایی که این اتفاق برایشان افتاده را با هم مروری کنیم. حدود 8 سال قبل، طالب نعمت پور شانس اول مدال طلای جهان بود. او را به دلیل قرعه همگروهی با رقیب اسرائیلی از گرفتن کشتی باز داشتیم. او دیگر هیچ وقت آن طالب آماده نشد. بعد هم درگیر دوپینگ شد و کشتی اش برای همیشه نابود شد. آرش میراسماعیلی را در المپیک از رقابت با رقیب اسرائیلی باز داشتیم، او جایزه مالی بزرگی هم گرفت اما دیگر هیچ وقت قهرمان جهان نشد و سیر نزولی اش تا همیشه ادامه پیدا کرد. ما همچنان پای باورمان ایستاده ایم، همین اواخر مسعود شجاعی را از تیم ملی حذفش کردیم برای بازی در تیم باشگاهیش برابر تیمی اسرائیلی. این بار هم علیرضا کریمی را روز مسابقه، دو بار از کشتی گرفتن، منعش کردیم تا بی مدال بیاید و افسرده قدم بزند و داریوش اقبالی گوش کند و فریادش این باشد: «آخرین سنگر سکوته!»
شماری از روزنامه‌ها شکست دستوری علیرضا کریمی کشتی‌گیر ایرانی در مسابقات امیدهای جهان را مورد توجه قرار دادند که انتقادات گسترده‌ای در شبکه‌های اجتماعی برانگیخته است.
کاربران در توییتر هشتگ «باید ببازی» را داغ کرده‌اند، از خبرنگاران و ورزشکاران گرفته تا زهرا موسوی دختر میرحسین موسوی و مهناز افشار بازیگر سینما: از جمله روزنامه بهار با تأکید بر اینکه «عدم رویارویی با ورزشکاران اسرائیلی تابه حال چه گشایشی در کار فلسطینیان به وجود آورده‌است»، نوشته‌است: «آنچه همچون واقعیتی تلخ پیشروی ماست آن است که علیرضا کریمی و علیرضا کریمی‌ها» ورزشکارانی هستند که قربانی سیاست‌هایی می‌شوند که بر خلاف آنچه در تبلیغات رسمی مطرح می‌شود، کوچک‌ترین کمکی به فلسطین نمی‌کند.»